Het opvoeden van onze kinderen is misschien wel
de belangrijkste taak van ons leven, maar waar leren we dit?
Voor deze belangrijke taak is er geen enkel diploma nodig...
We leren gaandeweg door vallen en opstaan
en beseffen vaak niet wat ons te wachten staat.
We dromen van de perfecte kalme ouder te zijn, begripvol en geduldig
Maar dan is er de realiteit...
Onze kinderen kunnen vaak mega explosief zijn en brutaal.
Ze zeuren de oren van je hoofd, luisteren gewoon niet of lopen weg.
Op deze momenten verliezen we ons geduld en komen terecht in onze stress reacties
Daar gaat de illusie van de perfecte ouder...
Ons zenuwstelsel staat constant onder spanning en we belanden in een overlevingsmodus.
We snakken naar rust en ademruimte maar onze maatschappij geeft geen pauze.
De verwachtingen, verplichtingen en rekeningen blijven komen.
En we voelen ook ergens diep van binnen
dat het leven oneindig kostbaar is, maar dat het ons ontglipt...
Hoe zou het voelen als jij een glasheldere kijk krijgt op de stress patronen die spelen tussen jou en je kind?
In mijn praktijk en online trajecten neem ik jou en je kind mee,
om spelenderwijs doorheen deze patronen te kijken naar de pure essentie van het leven.
Vanuit die plek wordt de band met je kind magisch.
Als leerkracht in het lager onderwijs zag ik hoe kinderen worstelen met hun emoties om daar een antwoord op te geven, volgde ik een opleiding tot kindercoach en startte mijn kindercoaching praktijk in 2013. Ik begeleidde kinderen door de inzet van paarden. De paarden brachten me bij die pure essentie van het leven en leerden me diep verbinden met mezelf.
Paarden kijken oordeel loos en vragen je om los te komen van onze geijkte patronen. Je hebt in te tunen op de energie van de natuur en zijn innerlijke wijsheid. Die wijsheid en puurheid is wat ons doet openbloeien... waar ons kind zo naar verlangt.
Opvoeden vanuit die pure essentie is diep landen en terug verbinden met je eigen innerlijke wijsheid. Licht en speels leven samen met je kind...
Ik help je graag op weg...
Aanbod
Ontspan, geniet en heb lief...
JE KINDEREN...
Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.
Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten,
want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen,
dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen.
Je mag proberen gelijk hun te worden,
maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug,
noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie zijn de bogen waarmee je kinderen
als levende pijlen worden weggeschoten.
De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,
en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen snel en ver zullen gaan.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn:
want zoals hij de vliegende pijl liefheeft,
zo mint hij ook de boog die standvastig is.
-Kahlil Gibran-